Το παιδί που φύτευε

Το Παιδί που Φύτευε είναι αφιερωμένο σε όλα τα παιδιά που με τη δύναμη της τσουγκράνας τους, συμμετέχουν στις αστικές δενδροφυτεύσεις.  


Ήταν κάποτε ένα παιδί όπως όλα.

Μια μέρα όμως, πλησίασε στο παράθυρο του δωματίου του και ένοιωσε το αεράκι να του ψιθυρίζει κάτι στο αυτί.

Αμέσως, το παιδί σηκώθηκε και πήρε το δρόμο για το βουνό.

Όταν έφτασε εκεί, άνοιξε τα μάτια του διάπλατα για να δει το δάσος. Δεν είδε όμως ούτε ένα δέντρο.

Το παιδί έκανε απόλυτη ησυχία, μήπως και ακούσει κάποιο πουλί. Δεν άκουσε όμως παρά τα μαύρα κουκουνάρια να τρίζουν πάνω στα νεκρά κλαδιά.

Το παιδί κατέβασε το κεφάλι και γύρισε στο σπίτι του.

Την επόμενη μέρα, έβαλε στην τσέπη την τσουγκράνα του. Πήρε στην αγκαλιά του ένα βλαστάρι δένδρου και πήγε πάλι στο δάσος.

Έσκαψε το χώμα με την τσουγκράνα του και απομάκρυνε μία-μία τις πέτρες. Με τα μικρά του χέρια, σκάλισε απαλά μια φωλιά.

Του φώναξαν ότι δεν θα τα καταφέρει ποτέ. Αλλά το παιδί δεν τους άκουσε. Είχε την προσοχή του αλλού.

Γονάτισε και ακούμπησε το βλαστάρι κάτω προσεκτικά. Το σκέπασε με μια κουβέρτα από χώμα, έδιωξε τα ζιζάνια από το κρεβάτι του και στόλισε την αυλή του με πέτρες.

Έσκυψε και του ψιθύρισε δυο λόγια που τα άκουσε μόνο εκείνο.

Ύστερα, ήρθε η βροχή και το παιδί έπρεπε να φύγει.

Την άνοιξη, το παιδί ξαναγύρισε και απομάκρυνε τα αγριόχορτα από το δέντρο.

Το καλοκαίρι, το παιδί ήρθε πάλι. Δρόσισε το δέντρο με νερό και το παρακάλεσε να κάνει υπομονή με τον ήλιο.

Τον επόμενο χειμώνα, το δέντρο είχε τόσο μεγαλώσει που το παιδί δυσκολεύτηκε να το γνωρίσει. Όταν όμως ο αέρας κούνησε τα κλαδιά του δέντρου, το παιδί αισθάνθηκε την αναπνοή του.

Το παιδί και το δέντρο ψήλωναν χρόνο με το χρόνο.

Το δέντρο έγινε κάποτε πιο μεγάλο από το παιδί. Δεν φοβόταν πια τον ήλιο, ούτε τα αγριόχορτα.  

Το παιδί συνέχιζε όμως να το νοιάζεται.

Μέχρι που το παιδί μεγάλωσε περισσότερο από το δέντρο και έκανε μια σκέψη που το στενοχώρησε: θα έφτανε μια μέρα που δεν θα είχε πια δυνάμεις να το φροντίζει.

Έτσι και έγινε.

Το δέντρο όμως, δεν αισθάνθηκε μοναξιά. Όλα αυτά τα χρόνια, είχε κρατήσει τα λόγια του παιδιού μέσα του. Κι όταν κατάλαβε ότι το παιδί δεν θα ερχόταν ξανά, άφησε το αεράκι να του τα πάρει. Οι σπόροι τους ταξίδεψαν μακριά, μέχρι να συναντήσουν άλλα παιδιά.    

Τα παιδιά που θα φύτευαν.



Κατεβάστε και τυπώστε το Παιδί που Φύτευε εδώ